Sharia Law: Myths And Reality – A Sri Lankan Perspective

The concept of ‘sharia law’ or ‘Islamic law’ is a widely discussed subject for centuries. Today this concept is being largely pre-conceived by academics as well as general public around the world. Hence the sharia law become defensive, passive, outdated and isolated (Ramadan, 2009). 

Misconception regarding sharia law illustrious among western nation, Muslim majority countries as well as locally in Sri Lanka, also it is not limited to non-Muslims but also for Muslim and for some Muslim intellectuals. Nature of misconception regarding sharia law vary from it macro level issues to micro level issues. Due to the misinterpretation of sharia law, by some intellectuals it made to be scary instead of being a mercy to mankind and the rest.

Muslim legal experts and researchers should find a way to research and propose in every domain including marriage law, property law their perspective that is fully consistent with higher objective of Islam and at the same time applicable in a secular environment | Photo courtesy Wedding in Islam Facebook group

“Europe’s long history of religious warfare and the age of Enlightenment that followed led to the establishment, in most western countries, of a firm divide between church and state. From this divide emerged the concept that religious morality should be separated from secular law. Coming from a historical and cultural tradition defined by the separation of church and state, many westerners assume that secularization is a necessary precondition for the emergence of modern, democratic forms of government that respect universal human rights”(Elbayar, n.d.). This historically rooted divisive perspective deter from approaching to the contents of a sharia law without looking at it entirety.

In Muslim majority countries the notion of sharia law became a comfort label for ruling elites either to strength the autocratic political power base or to rally voters behind political parties to seek and / or sustain the political power base. In 1979 in Government of Pakistan with the passage of the Hudood Ordinance, and in Egypt with a 1980 amendment to the constitution stating that “the principles of the Islamic sharia are the chief source of legislation.” Recently, the newly adopted Iraqi constitution included a clause stating that “no law can be passed that contradicts the undisputed laws of Islam” (Elbayar, n.d.). Several religious political parties are gaining support all across the Muslim world, from traditionally secular countries like Turkey to Egypt, Tunisia, Jordan, Morocco, and Palestine.

Beyond the broader contextualization of the concept of sharia law within the political and legal domain, the Sharia law being criticized at several other micro level elements such as personal law, penal code, property law etc… “Some contemporary scholars fail to recognize Islamic Law as an equal to English Common Law, European Civil Law and Socialist Law. A few academics have even attempted to place Islamic Law into the Civil Law tradition. Other writers have simply added a footnote to their works on comparative justice on the religious law categories of Islamic Law” (Wiechman, et al., n.d.).

Within the Sri Lankan context the concept of sharia law was never being the subject of controversy in the past. Historically the “Sri Lanka’s legal system is a rich mix of native laws and laws that were placed by the colonial powers” (Cooray, 2008). The legal tradition in Sri Lanka is a combination of Portuguese, Roman Douche and English law in addition to customary and personal laws based on ancient customs of the Sinhalese, Tamils and Muslims. Though this diversity being well accepted within the legal domain, today among the general public of Sri Lanka there is a significant level of lack of awareness and misconception about historically rich and pluralistic legal system of our own. This lack of conscious of the richness resulted several questions among certain citizens which can be understandable. Among those questions one important question is ‘why can’t we have one (Douche) legal system despite of having various legal systems’. As these questions arise within the citizens that are logical as we lost the memory of the richness of our own pluralistic legal system we need to give answers to these questions that can let the ordinary public being confident of what we have.

This paper concentrate in brief to provide and objective take on Sharia Law considering the need of empowering the ordinary citizens of Sri Lanka and explore research gaps to the legal experts and law students of Sri Lanka to deal with.

Conception of Sharia and Sharia Law

In understanding what is sharia law it is important to understand the primary principles entrusted on believer of Islam (Muslim) and how sharia and sharia law fit to achieve its visionary objectives. The primary principles are the higher objectives of protecting the global conception of life and death, common good and interest of humankind and the universe(Ramadan, 2009).

In nutshell sharia is nothing but the best practice applicable in purifying the heart, soul and body of any given human community and diverse social contexts to build and sustain a just human society that uphold immutable values such as justice, freedom, protection, dignity, respect etc. that are Islamic and at the meantime universally shared. In this context coming up with a best practices in terms of ethics, good governance, value adding strategies, diagnosis of social problems that harmful to the humanity and the rest, considering unique desires of social, local, regional, national, and global contexts will be a part and parcel of sharia. Further the concept of sharia relates to all the domains in terms of politics and power, economy, ecology, environment, art, culture, gender issues, purification of heart etc. in addition to law and jurisprudence and simply sharia demands to purify every worldly domain for betterment of the mankind and the rest.

The term ‘sharia law’ derived from the same concept of sharia but confined to legal perspective which include critical reading, interpretation and strategies in the legal field taking in to account of the immutable values in a given changing human and social context (Ramadan, 2009). It is important to understand that sharia is broader concept than the sharia law and reducing or narrowing down the sharia in to mere legal domain is clearly misleading.

Before go in to details, I would like to highlight some main points regarding sharia. The Sharia has two brooder components; one deals with the practices and believes of a Muslim believer including rituals (e.g.: prayers, fasting) which is to attain inner peace by getting closer to God .This segment is unique to those who believe in God. So every believer struggle to attain inner peace by identify and comply with the best way which prophet Mohamed and his companions have practiced without any innovation. The second component relates application of sharia to world at large to ensure protecting the global conception of life and death, common good and interest of humankind and the universe (Ramadan, 2009). Here my article is mainly concentrating on the second components and not the first.

In substance the sharia as well as sharia law is secular in its application but in principle fully consistent to the faith of Muslim and fully acceptable for the rest of the human being as it is in compliance with universally shared values. Accordingly “Shari or sharia lawis not an exclusive concept: but it is an open system that promotes right governance falls within its scope, as we do not have an exclusive model to which we must confine ourselves” (Ramadan, 2009).

Sharia Law and its Compatibility within the Sri Lankan Legal Context

With the higher objective of sharia in mind such as justice, protecting the global conception of life and death, common good and interest of humankind and the universe(Ramadan, 2009)we can confidently state that substantial portion of the constitution of Sri Lanka as well as the legal and judicial framework is in compliance with the concept of sharia.In other word everything within the Sri Lankan constitution, the legal and judicial system that is in compliance with the higher objectives are in compliance with sharia and we as a citizens of this country have a moral duty to ensure that the constitution as well as legal and judicial system are in consistent with the immutable values that are Islamic and universally shared.

As sharia is the way or path toward compliance to the principles of justice, continued study of legal and judicial framework as well as the constitution of Sri Lanka can confirm the applicability of it in the changing context or can add alternatives or spot light on area where legal system need to be renewed to cater the changing context. Accordingly sharia demand from Sri Lankan Muslims take responsibility to contribute as much as they can to promote justice and freedom in all spheres until the higher objective of justice, protecting the global conception of life and death, common good and interest of humankind and the universe are guaranteed to the entire citizens of the country.

In today’s contemporary world, the understanding about the notion of sharia is completely away from the higher value of sharia among most of Muslims and non-Muslims and confined to a very smaller segment. The Sri Lankan societies also are not exception to this global miss-conception.

For example as I stated earlier sharia is not confined to one particular model but to the higher values such as justice, and freedom that are universally shared. Accordingly at the outset having various legal models such as English law, douche law, Kandiyan law, thesawalami law, Muslim marriage law, property law that are comfortable to accustom various social groups can be acceptable in terms of sharia as far as these models respect the immutable values of social justice and freedom that are shared universally.  Having said that today, we need to understand that over a period of time the changing dynamics of the social groups and growing complexities cause to these models to change within in order to ensure the adherence of the higher objectives.

Accordingly the legal and judicial experts and potential legal and judicial experts of Sri Lankan citizens both Muslims and non-Muslims need to assess their position on several issues within the legal domain. As I stressed several times sharia is nothing but in principle to ensure justice and freedom to mankind and rest this is not the only expectations of Muslims but universally shared and therefor in principle there cannot be a counter argument against the sharia. Therefore as far as Muslims, any effort undertaken by anyone within legal and judicial framework to ensure justice and freedom such effort that is fully complies with sharia.

When it comes to contributing in the field of ethics, law and jurisprudence with adherence to higher objectives of maintaining justice, freedom and mercy to the Sri Lankan citizens it is a shared responsibility of every concerned citizen of this country and the same responsibility indeed the portrayed Muslims through their faith.  Therefore it is very clear that responsibility toward law and judicial reform is common and shared to all communities secular itself as well as fully consistent with faith of Muslims.

A Way Forward

Accordingly the sharia perspective can significantly add value to the governance structure and law and jurisprudence by motivating all concerned Muslims citizens of Sri Lanka to contribute their level best to reform and ensure the existence of a living system that fully comply with higher objectives. There is no reason to contradict with the concept of sharia in principle as it is not confined to a particular model but stress the application of higher principles consistently.

Within the Sri Lankan Muslims unfortunately the term sharia and its visionary higher values and principles are not understood or largely a distorted subject and heavily commercialized. For example when we discuss about finance related product or service, today we can see in financial market, there are several services with the brand of ‘Islamic’ that comes together with conventional services to banking, insurance and lease. Here we can see the inconsistent in terms of adopting higher principle and the motive of adding the ‘Islamic’ label is merely to attract the growing market internally and around the world today.

Therefore Sri Lankan Muslims intellectuals in general and those who were in the field of law and jurisprudence in particular get the major part of the responsibility as they have to get equipped with the higher objectives of sharia and to reform the understanding of the same within themselves as well as sharing the principle based perspective with fellow citizens of this country and moving toward better governance and legal systems.

While accepting the plurality of the legal system, the Muslim legal experts and researchers should find a way to research and propose in every domain including marriage law, property law their perspective that is fully consistent with higher objective of Islam and at the same time applicable in a secular environment. (Umma Hana)

Reference

Cooray, A., 2008. Oriental and Occidental Laws in Harmonious Co-existence: The Case of Trusts in Sri Lanka. Electronic Journal of Comparative Law, May.12(1).

Elbayar, K., n.d. Reclaiming Tradition: Islamic Law in a Modern World. [Online]
Available at: http://www.iar-gwu.org/node/23
[Accessed 27 March 2013].

Ramadan, T., 2009. Radical Reform Islamic Ethics and Liberation. New York: Oxford University Press.

Wiechman, D. J., Kendall, J. D. & Mohammad, n.d. Islamic Law: Myths and Realities. [Online]
Available at: http://www.iium.edu.my/deed/lawbase/ilw_myth_real.html



Home           Islamic

ஒரே சமுதாயம் - ஒரே பிறை - ஒரே பெருநாள்

“மேலும் நீங்கள் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து அல்லாஹ்வின் கயிற்றைப் பற்றிப் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள். இன்னும் பிரிந்து விடாதீர்கள்”. ( 3:103)

ரமளான் நோன்பை ஆரம்பிப்பதிலும் பெருநாள் கொண்டாடுவதிலும் உலகெங்கிலுமுள்ள முஸ்லிம்கள் ஒன்றுபட்டு செயல்படுவது கடமையாகும் (Fardh). இது அல்லாஹ் (சுபு) முஸ்லிம்களுக்கு விதித்த கட்டளையாகும். இதுவே முஸ்லிம்களின் ஒற்றுமைக்குரிய நிரூபணமாகும். ஆனால் தலைப் பிறையை தீர்மானிப்பதில் வட்டார வாரியான அளவுகோல் பின்பற்றப்படுவதால் முஸ்லிம்கள் பிளவுபட்டு நிற்கிறார்கள். இதனால் உலகெங்கிலுமுள்ள முஸ்லிம்கள் நோன்பு நோற்க ஆரம்பிப்பதும், பெருநாள் கொண்டாடுவதும் வெவ்வேறு (மூன்று நாட்கள் வித்தியாசம்) நாட்களில் நிகழ்கிறது. அல்லாஹ் (சுபு) குறிப்பிட்ட பகுதி என்று எல்லையை பிரிக்காமல் அமைத்து முஸ்லிம்களுக்கும் பொதுவாகவே கட்டளையிட்டுள்ளான்.

“நம்பிக்கையாளர்களே! உங்களுக்கு முன்னிருந்தோர் மீது விதிக்கப்பட்டது போலவே உங்கள் மீதும் நோன்பு விதிக்கப்பட்டுள்ளது. (இதனால்) நீங்கள் இறையச்சமுடையோர்களாக ஆகலாம்.” (3:183)

இங்கு அல்லாஹ் (சுபு) நம்பிக்கையாளர்களே என்று ஒட்டுமொத்தமாகவே குறிப்பிடுகிறான். எனவே நோன்பு நோற்க ஆரம்பிப்பதும், நோன்பை நிறைவு செயவதும் எல்லா முஸ்லிம்களுக்கும் பொதுவான கட்டளையாகும். எனவே ஒரு பகுதியில் பார்க்கப்படும் பிறை ஏனைய பகுதியினரை கட்டுப்படுத்தாது என்பது சமுதாயத்தை பிளவுபடுத்தும் செயலாகும். யாரெல்லாம் இப்பிரிவினைக்கு ஊக்கமளிக்கிறார்களோ அவர்கள் அல்லாஹ் (சுபு) விற்கும், அவனுடைய தூதருக்கும் எதிராக செயல்படுகறார்கள் என்பதை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.

“(தேய்ந்து வளரும்) பிறைகளைக் குறித்து உம்மிடம் கேட்கிறார்கள். அவை மனிதர்களுக்கான காலங்காட்டியகாவும், ஹஜ்ஜை அறிவிப்பவையாகவும் உள்ளன என்று கூறுவீராக”. (3:183)

இவ்வசனத்தில் பிறைகளை முஸ்லிம்களுக்கு மட்டுமல்லாது முழு மனித சமூகத்திற்கான காலங்காட்டியாக அல்லாஹ் (சுபு) குறிப்பிடுகிறான். எனவே பிறையை அடிப்படையாக வைத்து உருவாக்கப்படும் சந்திர காலண்டர் இடத்திற்கு தகுந்தாற்போல் மாறுபடுவது முரண்பாடானதாகும். ஆனால் இன்றைய நடைமுறையில் சந்திரமாதத் துவக்கம் வட்டார வாரியாக வேறுபடுவதால் ஹிஜ்ரா காலண்டர் (சந்திர காலண்டர்) நடைமுறைக்கு ஒத்து வரவில்லையே என்பதாக முஸ்லிம்கள் வருந்துகின்றனர். ஆனால் சூரிய ஓட்டத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட காலண்டர் (Gregorian Calender) இத்தகைய வேறுபாடின்றி இருப்பதால் அதை முதன்மைப்படுத்த வேண்டிய அவல நிலையிலுள்ளனர்.

நபி (ஸல்) நோன்பின் ஆரம்ப நாளையும், பெருநாளையும் எவ்வாறு தீர்மானிக்க வேண்டு மென்பதை மிகத் தெளிவாக நமக்கு கற்றுத் தந்துள்ளார்கள்.

“பிறையைப் பார்க்காதவரை நோன்பு நோற்காதீர்கள். பிறையைப் பார்க்காதவரை நோன்பை நிறைவு செய்யாதீர்கள். மேகமூட்டமாக இருந்தால் கணக்கிட்டுக் கொள்ளுங்கள்”. (அபூஹீரைரா (ரலி) முஸ்லிம்)

“பிறையைப் பார்க்காதவரை நோன்பு நோற்காதீர்கள். பிறையைப் பார்க்காதவரை நோன்பை நிறைவு செய்யாதீர்கள். மேகமூட்டமாக இருந்தால் கணக்கிட்டுக் கொள்ளுங்கள்”. (இப்னு உமர் (ரலி), புகாரி)

இங்கு பிறை பார்க்க இடப்பட்ட கட்டளை பொதுவான (aam) தாகவே உள்ளது. இந்த ஹதீஸில் இடம்பெறும் சூமூ (Soomoo) என்ற வினைச்சொல் பன்மையாகும். எனவே முழு உம்மாவையும் கட்டுப்படுத்தும். மேலும் ருஃயத் (Ru'yath) என்ற சொல்லும் பொதுவான பொருளிலேயே பிரயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே உலகின் எந்தப் பகுதியிலும் பார்க்கப்படும் பிறை அனைத்து முஸ்லிம்களையும் கட்டுப்படுத்தும். நபி (ஸல்) காலத்தில் முஸ்லிம்கள் பல பகுதிகளில் வாழ்ந்து வந்த நிலையிலும், ஒரே நாளில் நோன்பை ஆரம்பித்தும், பெருநாள் கொண்டாடியுமுள்ளனர். எனவே நபி (ஸல்) காட்டித் தராத நடைமுறையை நாம் பின்பற்றக் கூடாது.

“ரமளானுக்காக ஷஅபான் மாதத்தை கணக்கிட்டு வாருங்கள் என்று நபி (ஸல்) கூறினார்கள்”. (அபூஹூரைரா (ரலி), திர்மிதி)

எனவே ரமளான் மாதத்தின் துவக்க நாளை சரியாகக் கணக்கிட்டு ஷஅபான் மாதத்தை துல்லியமாக கணக்கிட்டாக வேண்டும். ஷஅபான் சரியாக கணக்கிடப்பட வேண்டுமெனில் ரஜப் மற்றும் அதற்கு முந்தைய மாதங்களை சரியாக கணக்கிட்டிருக்க வேண்டும். இவ்வாறு கணக்கிட்டால்தான் முஸ்லிம்கள் ஒரே நாளில் ஒற்றுமையாக நோன்பையும், பெருநாளையும் கடைபிடிக்க இயலும்.

பிறையைப் பார்ப்பது என்பதைப் பொறுத்தவரை முஸ்லிமான ஒருவர் பார்த்து விட்டதாக சாட்சி கூறினாலே ஏற்கத்தக்கதாவிடும். நபி (ஸல்) முஸ்லிமான ஒருவர் பார்த்து சாட்சியமளித்த போது அதை ஏற்று செயல்பட்டுள்ளார்கள்.

“பிறையைப் பார்க்காத காரணத்தால் முஸ்லிம்கள் நோன்பை ஆரம்பிக்காம லிருந்தனர். அப்போது மதீனாவில் குடியிருக்காத ஒரு மனிதர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து பிறையைக் கண்டதாக கூறினார். நபி (ஸல்) அவரிடம் மு°லிமா? என்று வினவினார். அவர் ஆம் என்று பதிலளித்தார். உடனே நபி (ஸல்) அல்லாஹூ அக்பர்! ஒருவர் பார்த்தாலே அனைத்து முஸ்லிம்களுக்கும் போதுமானது என்றவர்களாக தானும் நோன்பு நோற்க ஆரம்பித்தார்கள். மக்களையும் நோன்பு நோற்க கட்டளையிட்டார்கள்”. (இப்னு அப்பாஸ் (ரலி), அபூதாவூது)

ஹனபி மத்ஹபின் பிரபலமான இமாமான ஸர்கஸி (ரஹ்) மேற்கண்ட ஹதீஸை சுட்டிக்காட்டி பிறை பார்க்காமல் நோன்பு நோற்கலாகாது என்பதாகவும் குறிப்பிடுகிறார்கள். (A1 - Mabsoot: 3: 52)

மிக முக்கியமாக கவனிக்கப்பட வேண்டியது யாதெனில் நபி (ஸல்) அம்மனிதரிடம் எவ்வளவு தொலைவிலிருந்து வருகிறீர்கள் என்று கேட்கவில்லை. இதே போன்று தகவலை ஏற்று செயல்பட்டதாக கிடைக்கப்பெறும் மற்ற ஹதீஸ்களிலும் நபி (ஸல்) தூரத்தை அளவுகோலாக நிர்ணயிக்கவில்லை. எனவே நபி (ஸல்) காட்டித்தராத நடைமுறையை நிர்ணயிக்க யாருக்கும் அதிகாரமில்லை. பெருநாள் தினத்தில் நோன்பு நோற்பது ஹராமாகும். ஆனால் ஒரு பகுதி முஸ்லிம்கள் பெருநாள் கொண்டாடும் போது பிறபகுதியினர் (ஒட்டிய பகுதியில் வாழ்ந்தாலும் கூட) நோன்பை தொடர்கின்றனர். இச்செயல் ஹீகும் ஷரியா விற்கு மாற்றமான பாவமான காரியமாகும்.

“நோன்புப் பெருநாள், ஹஜ்ஜூப் பெருநாள் ஆகிய இரு தினங்களிலும் நோன்பு நோற்பதற்கு நபி (ஸல்) தடை விதித்தார்கள்” (ஆயிஷா (ரலி), முஸ்லிம்)

“யார் சந்தேகத்திற்குரிய நாளில் நோன்பு நோற்கிறாரோ அவர் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு மாறு செய்விட்டார்”. (அம்மார் (ரலி), புகாரி)

நபி (ஸல்) அவர்களும், முஸ்லிம்களுக்கு நோன்பு நோற்ற நிலையிலிருந்த போது பிற பகுதியிலிருந்து பிறை பார்த்தவர்கள் தகவலை காலதாமதமாக வந்து கூறியபோது நோன்பை தொடர அனுமதிக்காமல் உடனடியாக நோன்பை விட்டுவிட கட்டளையிட்டுள்ளார்கள். ஆனால் இன்று பல பகுதிகளில் பெருநாள் கொண்டாடப்படும் தகவல் நமக்கு உடனுக்குடன் கிடைக்கப்பெற்றாலும் செயல்படுத்த தயங்குகிறோம். இதனால் அறிந்து கொண்டே பெருநாள் தினத்தில் நோன்பு நோற்கும் ஹராமான காரியத்தை செய்து வருகிறோம்.

“நாங்கள் முப்பதாம் நாள் காலை நேரத்தை அடைந்தோம். அப்போது இரு கிராமவாசிகள் வந்து நேற்று பிறை பார்த்தோம் என்பதாக சாட்சி கூறினார்கள். உடனே நபி (ஸல்) நோன்பை விட்டுவிடுமாறு மக்களுக்கு கட்டளையிட்டார்கள்”. (அபூமஸ்வூத் அல்அன்ஸாரி (ரலி), தாரகுத்னி)

"மேகமூட்டம் காரணமாக ஷவ்வால் பிறை எங்களுக்கு தென்படவில்லை. எனவே நாங்கள் நோன்பு நோற்ற நிலையிலிருந்தோம். அப்போது பகலின் இறுதிப்பகுதியில் ஒரு வாகனக் கூட்டத்தினர் நபி (ஸல்) நோன்பை விடுமாறும் மறுநாள் பெருநாள் தொழுமாறும் கட்டளையிட்டார்கள். (அபூஉமைர் (ரலி), அபூதாவூது, அஹ்மது, தாரகத்னி)

வெவ்வேறு நாட்களில் நோன்பு மற்றும் பெருநாள் தினங்களை முடிவு செய்ய நபி (ஸல்) காலத்திற்கு பின்னர் இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) காலத்தில் நடைபெற்ற பின்வரும் வரலாற்று சம்பவத்தை சிலர் ஆதாரமாகக் காட்டுகின்றனர்.

"உம்முல் பழ்ல் (ரலி) என்னை ஷாமிலிருந்த முஆவியாவிடம் அனுப்பி வைத்தார்கள். நான் ஷாமிற்கு சென்று அவரது வேலையை முடித்தேன். நான் ஷாமிலிருக்கும்போது ரமளானின் முதல் பிறை எனக்கு தெரிந்தது. வெள்ளிக்கிழமை இரவு நான் பிறையைப் பார்த்தேன். பின்னர் அம்மாதத்தின் இறுதியில் மதீனாவிற்கு வந்தேன். இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) என்னை விசாரித்தார்கள். பிறகு பிறையைக் குறித்து கேட்டார்கள். நீங்கள் எப்போது பிறையைப் பார்த்தீர்கள் என்று கேட்டார்கள். நாங்கள் வெள்ளிக்கிழமை இரவு பிறையைப் பார்த்தோம் என்றேன். நீயே பிறையைப் பார்த்தாயா? என்றார்கள். ஆம். மக்களும் பார்த்தார்கள். நோன்பு நோற்றார்கள். முஆவியாவும் நோன்பு நோற்றார்கள். நாங்கள் சனிக்கிழமை இரவில் பிறையை பார்த்தோம். எனவே நாங்கள் (மறு) பிறையைப் பார்க்கும் வரை அல்லது முப்பதை பூர்த்தியாகும் வரை நோன்பை தொடர்வோம் என்றார்கள். முஆவியா பார்த்ததும் நோன்பு நோற்றதும் போதாதா? என்றேன். அதற்கவர்கள் போதாது நபி (ஸல்) இவ்வாறு தான் எங்களுக்கு கட்டளையிட்டுள்ளார்கள் என்று விடை யளித்தார்கள். (குரைப், முஸ்லிம்)

இது ஹதீஸ் அல்ல. இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அவர்களின் கருத்து ஆகும். பிறை பார்த்து நோன்பு நோற்றுக் கொள்ளுங்கள் என்ற நபி (ஸல்) கட்டளையை இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) ஒவ்வொரு பகுதியினரும் பார்த்தாக வேண்டும் என்று விளங்கிருந்ததால் அவ்வாறு செயல்பட்டிருக்க வேண்டும். ஆனால் நபி (ஸல்) அவர்களின் ஹதீஸ்களில் பிறபகுதியில் பார்த்த தகவலை ஏற்று செயல்பட்டுள்ளதால் மேற்கண்ட சம்பவத்தை ஏற்கத்தக்க ஆதாரமாக கொள்ள முடியாது.

இதை இமாம் ஸவ்கானி (ரஹ்) உறுதி செய்கிறார்கள். அவர் நைலுல் அவ்தார் என்ற நூலில் இவ்வாறு கூறுகிறார்: ஏற்றுக் கொள்ளத்தக்க ஆதாரம் இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவித்த நபி (ஸல்) அவர்களின் ஹதீஸில் தெளிவாக இருக்கிறது. இத்தகைய தெளிவான ஆதாரத்தை மக்கள் விளங்குவது போல் அவரது கருத்திலிருந்து பெற முடியவில்லை. எனவே ஷரியாவிற்கு முரணாகவோ அல்லது சந்தேகம் கொள்ளும்படியோ இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்களின் கூற்று இருந்தால் அதை நாம் பின்பற்றத் தேவையில்லை. நபி (ஸல்) கூறியதையே நாம் பின்பற்ற வேண்டும்.

“உங்களில் எவர் அம்மாதத்தை அடைகிறாரோ அவர் நோன்பு நோற்றுக் கொள்ளவும்” (2:185) என்ற வசனத்தை வைத்து ஒவ்வொரு பகுதியினரும் வெவ்வேறு நாட்களில் ரமளானின் துவக்க நாளை அடைவதாக சமீபகாலமாக தவறாக விளக்கப்பட்டு வருகிறது. இவ்வசனத்தில் அந்த மாதத்தை அடைந்து விட்டவர் மீது நோன்பு நோற்பது கட்டாயமாகும் என்பதாகத்தான் அல்லாஹ் (சுபு) குறிப்பிடுகிறான். ஒவ்வொரு பகுதியனிரும் வெவ்வேறு நாட்களில் ரமளானை அடைவதாக குறிப்பிடவில்லை. குர்ஆனை விளங்குவதற்கென்ற அடிப்படை விதிமுறைகளைப் பின்பற்றாமல் தன்னிச்சையாக விளங்கிக் கொண்டால் இத்தகைய ஃபித்னா ஏற்படவே செய்யும்.
“யார் எவ்வித ஞானமின்றி குர்ஆனைப் பற்றி பேசுகிறாரோ அவர் தன் இருப்பிடத்தை நரகமாக்கிக் கொள்ளட்டும்”. (திர்மிதி, அஹ்மது) என்ற நபி (ஸல்) எச்சரிக்கையை சமர்ப்பிக் கின்றோம். குர்ஆனில் நாஸிக் (மாற்றக்கூடியது), மன்ஸூக் (மாற்றப்பட்டது) என்ற விதிமுறையுடைய வசனங்கள் உள்ளன. 2:184 வசனம் மன்ஸூக் ஆகும். 2:185 வசனம் நாஸிக் ஆகும், தப்ஸீர் இப்னு கதீரில் இதற்கு தெளிவான விளக்கம் கிடைக்கிறது. ஆரம்ப காலத்தில் நோன்பு நோற்பது கட்டாயம் என்ற நிலையிலிருந்து விதி சற்று தளர்த்தப்பட்டிருந்தது. அப்போது 2:183, 2:184 ஆகிய வசனங்கள் அருளப்பட்டிருந்தன. நோன்பு நோற்க சக்தியிருந்தும் நோற்கவில்லையெனில் ஒர் ஏழைக்கு உணவளிப்பது பரிகாரமாயிருந்தது. இதனால் விரும்பியவர் நோன்பு நோற்காமல் பரிகாரம் (Fidya) செய்து வந்தனர். எனவே தான் “நோன்பின் நன்மையை நீங்கள் அறிவீர்களாயின் நோன்பு நோற்பதே உங்களுக்கு சிறந்தது (என்தை அறிந்து கொள்வீர்கள்”) என்பதாக அல்லாஹ் (சுபு) குறிப்பிடு கிறான். அதன்பின் இச்சட்டத்தை மாற்றி அந்த மா தத்தை அடைந்து விட்டாலே நோன்பு நோற்றாக வேண்டும் என்று கட்டாயமாக்கப்பட்டது. ஸலமா பின் அக்வஃ (ரலி) அறிவிக்கும் பின்வரும் ஹதீ° சான்று பகர்கின்றது.

“நோன்பு நோற்க சக்தியுள்ளவர்கள் (நோன்பு நோற்கவில்லையெனில்) அதற்கு பகரமாக ஓர் ஏழைக்கு உணவளிப்பது கடமையாகும் என்ற (2:184) வசனம் அருளப்பட்டபோது விரும்பியவர் நோன்பு நோற்காமல் பரிகாரம் செய்து வந்தனர். பின்னர் இச்சட்டத்தை மாற்றி உங்களில் என்றவர் அம்மாதத்தை அடைகிறாரோ அவர் நோன்பு நோற்றுக் கொள்ளட்டும் என்ற வசனம் (2:185) அருளப்பட்டது”. (புகாரி - 4507)

நாம் இங்கு பகல் நேரத்திலிருக்கும்போது உலகின் மற்ற பகுதியினர் இரவு நேரத்திலிருப்பர். எனவே நோன்பும், பெருநாளும் வெவ்வேறு நாட்களில் (மூன்று நாட்கள் வித்தியாசத்தில்) வந்தே தீரும் என்ற அடிப்படையற்ற கருத்து முன் வைக்கப்படுகிறது. பின்வரும் வசனத்தை சிந்தித்தாலே தெளிவு பிறக்கும்.

“இன்னும் ஃபஜ்ரு நேரம் எனற் வெள்ளை நூல் (இரவு என்னும்) கருப்பு நூலிருந்து தெளிவாகத் தெரியும் வரை உண்ணுங்கள். பருகுங்கள். பின்னர் இரவு வரும்வரை நோன்பை நிறைவு செய்யுங்கள்.” (2:187)

இவ்வசனத்திலிருந்து நோன்பை ஆரம்பிக்கும் நேரமும் (Imsak), நோன்பை நிறைவு செ ய்யும் நேரமும் (Iftar) பூமியெங்கும் மாறுபடக்கூடியது என்பதை விளங்கிக் கொள்ளலாம். எனவே உலகெங்கும் நோன்பு நோற்க ஆரம்பிக்கும் நேரமும், அதை நிறைவு செய்யும் நேரமும் பகுதி வாரியாக மாறுபட்டாலும், அந்த நாள் என்பது மாறுபடாது. இதை இன்னும் இலகுவாக விளங்கிக் கொள்ள ஜூம்ஆ தினம் எவ்வாறு கடைபிடிக்கப்படுகிறது என்பதை சிந்தித்தாலே விளங்கும். ஜூம்ஆ தொழுகை என்பது ஒரே நாளில்தான் பூமியெங்கும் நிறைவேற்றப்படுகிறது ஒரே நேரத்திலுமல்ல. ஒரே நாளுக்குள் (24 மணி நேரத்திற்குள்) உலக முஸ்லிம்கள் அனைவரும் ஜூம்ஆ தொழுகையை நிறைவேற்றி முடிப்பதை நாம் அறிந்தே வைத்துள்ளோம். வெவ்வேறு நாட்களில் நிறைவேற்றப் படுகிறது என்று யாரும் கூறுவதில்லை. எனவே பெருநாள் தொழுகை என்பது பூமியெங்கும் வெவ்வேறு நேரத்தில் நிறைவேற்றப்பட்டாலும் ஒரு நாளுக்குள் (24 மணி நேரத்துக்குள்) நிகழ்ந்து விட வேண்டும். எனவே இந்தோனேசிய தலைநகர் ஜகார்தாவிலிருப்போர் பிறையைக் கண்டு பெருநாள் கொண்டாடுவார்களாயின் அவர்களைப் பின்பற்றி அமெரிக்காவின் லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் நகரிலிருப்போரும் அந்நாளில் பெருநாள் கொண்டாடியாக வேண்டும். ஜகார்தாவில் பார்க்கப்படுவது முழு முஸ்லிம் உம்மாவையும் கட்டுப்படுத்தும்.

மேலும் பிறையைப் பார்க்காமல் வானியலை (ஹளவசடிnடிஅல) மட்டும் அடிப்படையாகக் கொண்டு நோன்பையும், பெருநாளையும் முடிவு செய்யலாம் என்ற கருத்து ஹூகும் ஷரியவிற்கு மாற்றமானதாகும். ஆனால் வானியலை அடிப்படையாகக் கொண்டு முன்கூட்டியே மாதங்களைக் கணக்கிட்டு பின்னர் பிறையைப் பார்த்து முடிவு செய்ய தடை இல்லை. மத்ஹபு இமாம்களின் குறிப்புகளிலிருந்து உலகம் முழுவதும் ஒரே நாள்தான் என்பதை நாம் விளங்கிக் கொள்ளலாம்.

ஹனபி மத்ஹபின் இமாம்களில் ஒருவரான கஸானீ (ரஹ்) குறிப்பிடுகிறார்கள்:- முழு உம்மத்திற்கு ஒன்றிற்கு மேற்பட்ட பிறை பார்த்தலை (பகுதிவாரியாக) பின்பற்றுவது என்பது பித்அத் ஆகும். இதிலிருந்து மற்ற கருத்துக்கள் அனைத்தும் எவ்வளவு பலவீனமாகது என்பதை இமாம் அவர்கள் நன்கு விளங்கி வைத்துள்ளார்கள் என்பதை அறியலாம். இமாம் ஜூஸைரி (ரஹ்) ஹனபி மத்ஹபில் பிறையை தீர்மானிக்கும் விதத்தை குறிப்பிடும்போது:

1, எந் ஒரு முஸ்லிமான அடிமை, சுதந்திரமானவன், ஆண் அல்லத பெண் ஆகியயோர் பிறை பார்த்ததை அவர் ஃபாஸிக் ஆயிருந்தாலும் விசாரணையின்றி ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.
2. அவர் ஃபாஸிக் ஆனவரா? இல்லையா? என்பதை காதி (இஸ்லாமிய நீதிபதி) முடிவு செய்து கொள்வார். (Fiqh al Madhaahib al Arba’a)

இமாம் இப்னு தைமிய்யா (ரஹ்) குறிப்பிடுகிறார்கள்:-

"ஒருவர் பிறை பார்த்ததை யார் உரிய நேரத்தில் அறிந்து கொள்கிறாரோ அவர் அதை பின்பற்றி நோன்பை ஆரம்பித்தல், நோன்பை முடித்துக் கொள்ளல், குர்பானி ஆகியவற்றை நிறைவேற்றிட வேண்டும். இதை குறிப்பிட்ட தூரத்திற்கோ அல்லது நாட்டிற்கோ வரையறைப்படுத்துவது ஷரியாவிற்கு மாற்றமானதாகும். (A1- Fatawa Volume 5, page, 111)

தாருல் உலூம் தேவ்பந்த் நிறுவனர் மவ்லானா ரசீத் அஹமது காங்கோஹி (ரஹ்):- கல்கத்தா மக்களுக்கு வெள்ளக்கிழமையன்று ரமளானின் பிறை தெரிந்தது. ஆனால் மக்காவிலோ வியாழக்கிழமை பிறை பார்க்கப்பட்டது. கல்கத்தா மக்களுக்கு இத்தகவல் பின்னர் தெரியவந்தால் மக்காவை பன்பற்றி பெருநாளை கொண்டாட வேண்டும் பிறகு விடுபட்ட முதல் நோன்பை களா செய்திட வேண்டும். (Sharh Tirmizi, Kaukab un Durri, pge - 336)

தமிழகத்தின் தாய்க்கல்லூரியான வேலூர் பாகியாத்துஸ்ஸாலிஹாத் நிறுவனர் அஃலாஹழரத் (ரஹ்) உலகில் எங்கு பிறை பார்க்கப்பட்டாலும் அதை ஏற்று செயல்படுவது அவசியமாகும். (பாகியாத்துஸ்ஸாலிஹாத் ஃபத்வா தொகுப்பு)

தாருல் உலூம் தேவ்பந்த் மதரஸாவின் ஃத்வா: பிறை பார்க்கப்பட்ட தகவல் எங்கேனும் உறுதிப்படுத்தப்பட்டால் மக்கள் எவ்வளவு தொலைவிலிருப்பினும் ஆயிரக்கணக்கான மைல்கள். தூரத்திலிருப்பினும் அதை செயல்படுத்தியாக வேண்டும். (Fatawa Darul Uloom Deoband,Volu, 6, page - 380)

மௌலானா ஸஃபீகுர் ரஹ்மான் நத்வி, லக்னோ: ஒரு பகுதியில் பிறை பார்க்கப்பட்டது உறுதியாவிவிட்டால் அனைவர் மீதும் நோன்பு நோற்பது கடமையாகிவிடும். (Fikhul Myassir, page - 133)

இதே போன்று ஃபிக்ஹீ கிரந்தங்களிலும் தெளிவான சான்றுகள் கிடைக்கின்றன. ஓர் ஊரில் இறையச்சமுடைய ஒருவரால் பிறை பார்க்கப்படுமேயானால் அது இவ்வுலகிலுள்ள மற்ற அனைவர் மீதும் நோன்பை கடமையாக்கிவிடும். (ரஹ்மத்துல் உம்ம)

தெளிவான அறிவிப்புகளின்படி கருத்து வேறுபாட்டிற்கு பிறை உதிக்குமிடத்தை பெரிதுபடுத்த வேண்டியதில்லை. (ஃபதாவா ஆலம்கீரி, ஃபதாவா காழிகான்) பிறையைக் கண்டுவிட்ட செய்தி யாரையெல்லாம் சென்றடைகிறதோ அவர்கள் தொலை தூரக் கணக்கின்றி நோன்பு நோற்பது கடமையாகிவிடும் (மஜ்மஉல் ஃபதாவா)

ஓர் ஊரார் பிறையைப் பார்த்தால் அனைத்து ஊரார்கள் மீதும் நோன்பை கடமையாக்கிவிடும். (அல்முஃனி, அன்இன்ஸாப்)

பிறையைப் பார்த்து நோன்பு நோற்றுக் கொள்ளுங்கள். பிறையைப் பார்த்து நிறைவு செய்து கொள்ளுங்கள் என்று நபி (ஸல்) கூறியுள்ளதால் ஓர் ஊரார் பிறையைப் பார்த்திடும்போது அனைத்து ஊரார்கள் மீதும் நோன்பை கடமையாக்கிவிடும். நபி (ஸல்) கட்டளை முழு உம்மத்தினரையும் முன்னிலைப்படுத்தியே கூறப்பட்டதாகும். எனவே இந்த உம்மத்தினிரில் எவரொருவர் எந்த இடத்திலாவது பிறையைப் பார்ப்பது முழு உம்மத்தினரும் பிறையைப் பாத்தது போன்றதாகும். (ஃபிக்ஹ் சுன்னாஹ்).

சுமார் 80 வருடங்களுக்கு முன்னர் வரை இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் முஸ்லிம்கள் கந்தஹாரிலிருந்து கொழும்பு வரை; அதே போன்று ரங்கூனிலிருந்து கராச்சி வரை ஒற்றுமையாக நோன்பை ஆரம்பித்தும், பெருநாள் கொண்டாடியும் மகிழ்ந்தனர். திடீரென்று ஒரு நவீனம் தோன்றி இந்த உம்மா பிளவுபடுத்தப்பட்டு (1947 தேசப் பிரிவினைக்குப் பின்னர்) வேறுபட்ட நாட்களில் நோன்பும், பெருநாளும் என்ற பித்அத் உருவாக்கப்பட்டது. மேலும் 1971 க்குப் பின்னர் வங்க தேச தகவலை (1971 வரை கிழக்கு பாகிஸ்தான்) ஏற்பதில்லை என்ற பித்அத்தை பாகிஸ்தான் முஸ்லிம்கள் உருவாக்கினர். அதே போன்று சில வருடங்களுக்கு முன்னர் வரை இலங்கை வானொலியின் அறிவிப்பிற்காக ஆவலுடன் காத்திருந்து ஒற்றுமையாக பெருநாள் கொண்டாடிய தமிழக முஸ்லிம்கள் மத்தியில் தத்தம் பகுதி தனிப்பிறை என்ற பித்அத் உருவாகியது. தமிழக முஸ்லிம்கள் கேரள மாநிலத்திலிருந்து தகவல் கிடைக்கப்பெற்றால் அதை ஏற்பதில்லை. ஆனால் அதைவிட தூரமான இந்தியாவின் பிற பகுதிகளிலிருந்து கிடைக்கும் தகவலை ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள். இது எதனால்? கேரளாவின் எல்லையை ஒட்டிய ஊர்களிலுள்ளோர் (கன்னியாகுமரி மாவட்டம்) பெரும்பாலான சமயங்களில் கேரளத்தையும், சில சமயங்களில் தமிழகத்தையும் பின்பற்றி முடிவெடுக்கின்றனர். தேசியம், வட்டாரம், மொழி உணர்வு போன்ற அளவுகோலைக் கொண்டு மனோ இச்சையின்படி முடிவெடுக்க நபி (ஸல்) கற்றுத் தந்தார்களா?

நபி (ஸல்) அவர்கள் இது குறித்து கடுமையாக எச்சரித்துள்ளார்கள்.

“எவர் ஒருவர் அஸபிய்யாவிற்காக (தேசியவாதம்) மக்களை அழைக்கிறாரோ, அஸபிய்யாவிற்காக போராடுகிறாரோ, அஸபிய்யாவிற்காக மர ணிக்கிறாரோ அவர் என்னைச் சார்ந்தவரல்ல”. (அபூதாவூது).

எனவே, முஸ்லிம்களே! உங்களில் ஓர் ஆடவரோ அல்லது மகளிரோ அவர் எந்த பகுதியை சார்ந்தவராயினும் பிறையைப் பார்த்தது உறுதி செய்யப்பட்டால் அதை ஏற்று செயல்படுங்கள். அத்தகவல் அஸ்ஸாம் மாநிலத்தின் டிக்பாய் பகுதியிலிருந்து அல்லது பிலிப்பைன்ஸின் தலைநகர் மணிலாவிலிருந்து கிடைக்கப் பெற்றாலும் சரியே. எனவே எந்த மனிதருடைய காலதமாதமான அறிவிப்பிற்காக காத்திருக்க வேண்டாம். நீங்கள் நோன்பை நோற்பதும் அதை நிறைவு செய்வதும் அல்லாஹ் (சுபு) வின் திருப்பொருத்தத்தை மட்டுமே அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்க வேண்டும். அல்லாஹ் (சுபு) விற்கும் அவனுடைய தூதர் (ஸல்) அவர்களக்கும் கட்டுப்பட்டு ஒரே உம்மாவாக செயல்பட அல்லாஹ் (சுபு) உலக முஸ் லிம்கள் அனைவர்களுக்கும் அருள்பாலிப்பானாக.

“எவர்கள் தங்களிடம் தெளிவான ஆதாரங்கள் வந்த பிறகும் தங்களுக்குள் கருத்து வேறுபாடு கொண்டு பிரிந்து போனார்களோ அவர்களைப் போல் நீங்களும் ஆகிவிட வேண்டாம். இத்தகையோர்களுக்கு மகத்தான் வேதனை உண்டு”. ( 3: 105) (Vidudalai)

Home        Sri Lanka Think Tank-UK (Main Link)

பிறை பார்த்தல் by PJ (Plus), Abu Abulla (Plus)

NB:

பிறை விளக்கம் PJ (Plus) of TNJI

Part 01



Part 02



Part 03



Part 04



Part 05



Part 06



Ends of PJ's Videos

பிறை விளக்கம் by Abu Abdulla (Plus)

Part 1



Part 02



Part 03



Part 04



Ends pf Abu Abdulla's Video

நேர்ச்சை இறைநேசர்களுக்கா?, PJ & Jamali

NB: Theses video clips are just information for further Islamic & Academic research! Says; M. R. Mohamed (Minority Political Thinker, Muslim Reformist & Intellectual Islamic Thinker of Sri Lanka).

நேர்ச்சை இறைநேசர்களுக்கா?, by Jamali



இஸ்லாத்தில் நேர்ச்சை by PJ 1

Part 01



Part 02



Part 03



Part 04



Part 05



தர்ஹாக்களின் நேர்ச்சைப் பொருட்களை சாப்பிடலாமா? by Ismil salafi



Ends/

PJ's Paradox; PJ Attacks Madhabs but blindly follows Secular-Manmade-Kufr Democracy

NB: M. R. Mohamed says; PJ Dilemma and confusion in Islam, Because br. PJ says Manmade Ancient Greek Kufr Democracy is Islam while rejecting Madhabs.

Part 01;

நபி வழிக்கு முரணான மத்ஹப்

http://vimeo.com/10284254

Part 02;



Please see the History of Democracy, click here , Also see the origin of Democracy, ...(before Prophet Mohammed pbuh).. 'The term democracy first appeared in ancient Greek political and philosophical thought. The philosopher Plato contrasted democracy, the system of "rule by the governed",................Please Read here

PJ says Democracy is not Kufr (Please read here PJONLINE)

..under constraction

PJ’s Paradox: Who is our model person? Prophet Muhammed (Sal) OR Yoosuf (Ali)

M. R. Mohamed says; 2009 'PJ' VS 2010 'PJ' (PJ Dilemma)

Br. PJ told in 2009; ‘’Previous prophets and Messengers are for a particular period of time and  therefore Old Shaira is irrelevant for our generation (disqualified). The Prophet to be followed by us, is Prophet Mohammed (pbuh), until the Day of Judgment. Stated by Br. PJ of TNTJ in the Last year 2009 K2 Conference,Crawley UK.

So, the Prophet Mohammed (sal) (23 years) and the Al-Quran are the only sources of Islamic Sharia’’

Plz see 2009 PJ's video;



Br. PJ Says in 2010; History of Yoosuf (Ali) also our sharia because there is no problem in accepting him. Stated by PJ on 04/04/2010 K2 conference, Crawley UK.

The serious question now is;

Who is our model person?

Option 01: Prophet Muhammed (Sal) OR,

Option 02: Yoosuf (Ali) who had been one of the messengers of Allah (swt) for many thousands years ago.

M. R. Mohamed's Note: Previous stories in the History (by many messengers) are just information. All the pervious information of history is not today’s Sharia of the Ummah of Muhammed (Sal).

Ends/

Being steadfast upon the Shariah

Muhammed صلى الله عليه وسلم informed us in a hadith reported by Tirmidhi: "After you there are going to be days of patience. The patience during that time is like the one clutching on to a hot coal. During those days the reward for the one who adheres to the Commands of Allah will be equivalent to the reward of fifty men who did an action like his."


Today the Muslim Ummah faces a similar struggle to hold onto Islam. The West is openly attacking Islam and without any fear are maligning it by associating it with violence. The West like the Quraiysh in attempting to defend themselves are attacking and maligning parts of Islam that they find unpalatable.

Whilst the attacks against Islam may vary in scope, in defending the deen we must understand that the deen is nothing to be embarrassed about. Islam is the deen of Allah (swt) that has been sent as a mercy to mankind - to tackle the issues the word faces.

The attack on the Shari’ah now follows a distinct narrative, liberals argue that the Qur’an is a historical document, which is now outdated and needs to be re-interpreted to suit the new conditions of successive new ages. Such interpretation it is argued requires it to be more in line with secularism - and only then will it be termed modern. Hence the call for Islamic reformation is a call for the re-interpretation of the Islamic texts – the Shari’ah.

In responding to such a claims one must ask what has really changed from the 7th century. Human needs and instincts have remained the same regardless of time and place. These instincts are an unalterable reality that has existed since the time of the first man, Adam (AS). Since none can claim to possess instincts other than procreation, survival and reverence the fundamental point remains therefore that no matter what epoch or region is considered, humans are fundamentally the same, with the same instincts, needs and desires, irrespective of any other considerations.

Then what is so different today? It is clear is that what has not changed is the fundamental nature of the problems that humanity faces therefore what has changed are the tools humans use to solve these problems.

The Islamic texts came to address men and women as human beings, not just as individuals living in the Arabian Desert in the seventh century.

Some verses in the Qur’an elaborate on this reality “You will not find in the creation of Allah any alteration” (TMQ Al-Fatir: 43). The human whom Allah (SWT) addressed 1400 years ago when it was said “Allah has permitted trade and forbidden usury” (TMQ Al-Baqarah – 275) is no different to a human addressed by the same speech today. One can see that the human whom Allah (SWT) addressed more than 1000 years ago when it was said “Kill not your children for fear of want: We shall provide sustenance for them as well as for you: verily the killing of them is a great sin.” (TMQ Al-Israa: 31] is no different to humanity today. And indeed when the Messenger Muhammad (SAW) said “The son of Adam has no better right than that he would have a house wherein he may live and a piece of cloth whereby he may hide his nakedness and a piece of bread and some water” (Tirmidhi) he was of course not only referring to the needs of the Bedouins of Arabia.

Another example of an attack on Islam is that most in the West consider women in Islam to be oppressed and inferior to men. The fact that a women’s testimony is equivalent to only half that of a male is constantly used against the Ummah.

The Shari’ah in origin does not differentiate between men and women, when Allah (swt) legislated prayer, fasting, paying Zakat etc this was for all Muslims without differentiation between men and women. The Shari’ah only legislated for men or women individually when the issue relates to their biological make-up. Hence when a problem is faced by one gender due to their specific nature or attribute, then the rule pertaining to that gender cannot be applied generally to everyone because only one gender faces the problem, so the Shari’ah rules to do with menstruation and child birth apply only to women. Thus Islam defined very clearly the role of each gender and therefore there is no gender class where women are looked down upon and viewed as inferior beings.

Regarding a women’s testimony, from surveying the Islamic evidences the testimony of both men and women appears to be proportional to their role in society. Hence in matronhood and suckling the women’s testimony overrides that of a man, whilst the testimony of a man overrides that of a woman in certain financial transactions. Similarly in cases of custody and accusations of promiscuity labelled against a women the women’s testimony actually nullifies that of a man.

Conclusions

Various surveys, think tank reports and policy makers have all accepted that Muslims globally have rejected western values. This represents a glaring failure on the part of the West as it has faced no challenges to its global supremacy. This means the battle for hearts and minds and physical occupation represents a last ditch effort to salvage the emergence of an alternative system of governance. Hence the West’s attacks on Islam will only get more severe, challenging the Ummah.

Any attack on the Shari’ah rules needs to be understood in this context. Thus all attempts at explaining Islam require adherence to the Islamic rules whatever the pressure. Any twisting of the Shari’ah rules or defence of Islam incorrectly will result in aiding the West. Any explanation of a Shari’ah rule should take the approach of explaining the rule, outlining the principal it is built upon and the source it is derived from. This approach shows clearly the ideological linkage between the solution/rule and the creed. Muhammed (saw) explained to us and made a comparison with hot coal when defending Islam, the sahabah knowing this, remained steadfast in defending the deen, and never twisted it or abandoned it. Allah (swt) reminded the Ummah of the rewards that await those for holding onto Islam:

إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ نُزُلًا مِّنْ غَفُورٍ رَّحِيمٍ

“Indeed those who say, 'Our Lord is Allah,' and, and thereafter are steadfast, the angels descend on them 'Fear you not! Nor grieve! But receive the Glad Tidings of the Garden (of Bliss), that which you were promised!' We are your protectors in this life and in the Hereafter: therein shall you have all that your souls shall desire; therein shall you have all that you ask for!' A hospitable gift from One Oft-Forgiving, Most Merciful” (Al Fassilat: 30-32)

Source: HTB

Shariah is More than Just the Hudood

Current media reports state that talks are underway to implement shariah in the Malakand district of Pakistan. The shariah is more than just a penal code. Islam is a complete way of life that includes a system for ruling, economics, judicial affairs and education. Following the method of RasulAllah (saw) we must work to implement the ‘whole’ of Islam by re-establishing the Khilafah Rashidah in the Muslim lands.

On February 16th, the media reported that the provincial government of North Western Frontier Province (NWFP) in Pakistan proposed the establishment of shariah in the Malakand area – one of its districts, which includes Swat valley. The deal was taken to Sufi Muhammed, the founder of the Muslim organization Tehreek Nafaz Shariat Mohammadi (TNSM). He then convinced his son in-law Maulana Fazullah, the current leader of TNSM, to go ahead with the deal. The New York Times reported that on March 4th the agreement was signed by both parties. However, the International News reported that President Zardari has yet to sign the agreement.

Same Story Spun Differently

The proposal to officially implement shariah in NWFP is not something new. In January 1999, the BBC reported that the Nizam-i-Adal Regulation would be established making Islamic law the supreme law in the Malakand district. However, a decade later this Regulation remains unimplemented.

Furthermore, the proposed implementation of shariah is merely a cosmetic change to the current legal system. Imtiaz Gul, a local journalist stated that, "Professional judges would head the courts and their title simply would be different -- like the Qasi. However, they would have the assistance of religious scholars from the local area for consultation. And that would mean they are taking a decision in consultation with the community, the local religious leaders.” In other words, these “Islamic courts” would continue to be staffed by secular judges instead of mujtahideen (i.e. Islamic scholars capable of making ijtihad). Merely, changing the title of the judges does not change their way of thinking!

What is Shariah?

It is quite common for the popular press to use terms such as “shariah” in ignorant ways by applying it to incorrect contexts such as the current proposal in Pakistan. For example, the media confines “shariah” to the Islamic penal code or to limited aspects of the social system. However, shariah is much more than this.

The hukm shari’ (divine law) can be defined as: The speech of the legislator Allah (swt), related to the actions of the people. Allah (swt) has revealed the hukm shari’ in a way that is comprehensive, detailed and perfect. Allah (swt) revealed:

“We revealed the Book to you in explanation of every thing, and as guidance, mercy, and good tidings to those who believe.” [TMQ 16:89]

Thus, the hukm shari’ cannot be restricted to one aspect of Islam as it encompasses all of our actions whether they be actions related to oneself, between the individual and the Creator or between the individual and other members of society. It is imperative for us to be aware that Islam has specific rulings in political governance, economics, judicial affairs, education and more. A few of the details of some of these systems are discussed below.

Submission to Allah (swt), Allah (swt) has made it obligatory on the Muslim Ummah to rule by those laws which He has revealed:

“And rule between them by all that which Allah revealed to you, and do not follow their vain desires away from the truth which came to you.” [TMQ 5:48]

The Khilafah is that authority which implements Islam completely and exclusively. Hence, it is necessary for Muslims to have one Khaleefah, who is the ruler of the Khilafah State responsible for implementing all the laws of Islam. The establishment of the Khilafah State is obligatory (fard), and to neglect its implementation is a great sin. RasulAllah (saw) ordered the Muslims to establish the bay’ah (pledge of allegiance) to a Khaleefah, describing the death without it as the worst of all deaths:

“Whosoever dies without the bay’ah on his neck dies the death of Jahilliyah.” [Muslim]

Islam has given the Ummah the right to choose a Khaleefah to look after its affairs. No coercion of any kind is allowed when the Ummah elects a Khaleefah through the bay’ah.

In the Khilafah, sovereignty belongs to the shariah of Allah (swt), not human-beings. Hence, in the Khilafah both the Khaleefah and the Ummah are bound by the rulings of Islam.

The Khaleefah is not allowed to implement any law that does not emanate from the Quran and Sunnah. Allah (swt) revealed:

"And whoever did not judge by what Allah revealed, those are they that are the disbelievers.” [TMQ 5:44]...“...oppressors.” [TMQ 5:45]....“... transgressors." [TMQ 5:47]

Enabling Citizens to Share in the Wealth

Poverty and deprivation can only be alleviated by fulfilling each citizen’s basic needs while providing each citizen a fair chance to acquire wealth through the complete implementation of Islam. It is the responsibility of the Khilafah state to provide for the basic needs of every citizen of the state. The Prophet (saw) said,

"The Son of Adam has no better right than that he would have a house wherein he may live, a piece of clothing whereby he may hide his nakedness and a piece of bread and some water."  [Tirmidhi]

Today, the rulers in the Muslim world continue to mimic the West and focus on stimulating production, while turning a blind eye to how this wealth is distributed within society. Over time, the benefits of economic growth are captured by the powerful elite via their strength. This results in the majority of society suffering from endemic poverty. Islam, in contrast, makes it an obligation on the Khaleefah to ensure that there is a fair distribution of wealth. Allah (swt) revealed:

“It is so that it does not circulate solely among the wealthy from amongst you.” [TMQ 59:7]

Islam has unique and specific laws regarding energy, taxation, investment, currency, agriculture and industry, which enable individuals to take their share, without depriving others.

The System of Justice from Allah (swt) is a Mercy

In Islam, Allah (swt) is the sole Sovereign. As a result in the Khilafah there is a single judicial court system (i.e. no separation between “civil” and “shariah” courts) that defines crimes solely by what is in the Divine texts – and no other source. It is on this unique basis that judges implement justice to the public.

In Islam, a suspect is considered innocent until proven guilty. Torture is not allowed in the Islamic State for any reason regardless of the crime. It is the duty of the plaintiff or the security departments to prove that the suspect is guilty, or the case will be immediately dismissed.

No one is above the law, even if one is a governor, ruler, or judge. The Qadi Mudhalim of the Court of Unjust Acts can hear cases against all rulers for any policy they implement. And the Qadi Mudhalim has the right to punish or dismiss any government official – even the Khaleefah.

Setting World Standards in Education

In the Muslim countries of today, there is a two-tier education system – one for the elite and one for the masses. In contrast, education in the Khilafah will be of a world leading standard for all citizens, regardless of belief, school of thought, gender or race.

RasulAllah (saw) highlighted to us the importance of teaching when he made teaching ten Muslim children the ransom of the prisoners of war captured during the battle of Badr. It is an obligation upon the State to teach all citizens everything necessary for daily life. Allah (swt) revealed:

“Oh you who believe! Protect yourselves and your families from the fire, whose fuel is people and stones.” [TMQ 66:6]

The Khilafah state will ensure that there is free education at a primary and secondary level for all of its citizens. In addition, the Khilafah state will provide free higher education to the best of its ability.

The Khilafah state will establish an education curriculum that ensures Islam is the sole basis for the beliefs, values, and concepts taught to Muslim children. The syllabi and methods of teaching are designed to prevent a departure from this basis. All public and private schools must ensure that their syllabi and methods of teaching conform to this curriculum.

Not Even an Inch

As the Ummah continues to live under the oppression of occupying forces or tyrannical rulers loyal to the West, it may be tempting to accept concessions that have been brought to the negotiating table. Some may accept to implement only a small portion of Islam and hope the complete resumption would occur at a later date. However, such an approach is not consistent with the example of the Prophet (saw). RasulAllah (saw) never compromised even in the slightest manner. While the Prophet (saw) was calling to Islam in Makkah, 'Uyaynah Ibn Hisn al-Fazari - a man from the elite approached the Prophet (saw) and requested that he accommodate the nobility of Quraysh by segregating their gatherings from the poor believers. Allah (swt) revealed:

“And turn not away those who invoke their Lord, morning and afternoon seeking His Face. You are accountable for them in nothing, and they are accountable for you in nothing, that you may turn them away and thus become of the Zalimun (unjust).” [TMQ 6:52]

Based on this, Allah (swt) clearly made it haram for RasulAllah (saw) to compromise in the matter of segregating the gatherings. Therefore, it is certainly haram to compromise on other issues, such as the implementation of Islam and the re-establishment of Khilafah. Allah (swt) revealed:

“Then do you believe in a part of the Scripture and reject the rest? Then what is the recompense of those who do so among you, except disgrace in the life of this world, and on the Day of Resurrection they shall be consigned to the most grievous torment. And Allah is not unaware of what you do.” [TMQ 2:85]

We as an Ummah must accept the responsibility to resume the Islamic way of life in its entirety by re-establishing the Khilafah Rashidah in the Muslim lands according to the method of RasulAllah (saw). Only then will the shariah be implemented comprehensively.

May Allah (swt) allow us to stand firm for His Deen.

“You are the best of peoples ever raised up for mankind; you enjoin Al-Ma'ruf and forbid Al-Munkar, and you believe in Allah.” TMQ 3:110]

Source: The Politically Aware Muslim

What is Islamic Shariah...?

NB: under construction


Item # 01

Item # 02

Item # 03











Item # 04











Item # 05

Ends/